პიარის და მარკეტინგული კომუნიკაციების კურსის შეფასება

ყველაფერი დაიწყო მაშინ, როდესაც სოციალური მეცნიერებების ფაკულტეტის მაგისტრატურას ვამთავრებდი. ამ პერიოდში ხშირად მქონდა კითხვა, თუ რომელი სფერო შემესწავლა დამატებით. მინდოდა ისეთი პროფესიის შესწავლა, რომელიც ჩემს ბუნებასთან იქნებოდა ახლოს. ჩემი კომუნიკაბელურობიდან და ხასიათის სხვა თვისებებიდან გამომდინარე, ვიფიქრე, რომ პიარი აყო ის სფერო, რომელშიც თავს კომფორტულად და თავისუფლად ვიგრძნობდი, ასეც მოხდა…

კურსი სოფო შუბლაძემ გახსნა. სოფო გვიკითხავდა ეფექტური კომუნიკაციის ლექციებს. სოფო – უენერგიულესი, უნიჭიერესი, თავის პროფესიაზე შეყვარებული და გადარეული ადამიანი იყო. ზუსტად მან მომცა დამატებითი სტიმული, მოტივაცია და მუხტი იმისა, რომ გამეგრძელებინა პიარსკოლაში სწავლა. ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ მერგო წილად გამეცნო ის და მონაწილეობა მიმეღო მის სუპერ სამოტივაციო და ენერგიის მომცემ ლექციებში.

უნდა აღინიშნოს, რომ პიარსკოლის ყველა ლექტორი გამორჩეულია თავისი პროფესიონალიზმით. ისინი გვიზიარებენ არამხოლოდ თეორიულ ცოდნას, არამედ თავიანთ მრავალწლიან პრაქტიკულ გამოცდილებას.

მსოფლიო პანდემია პიარსკოლაში სწავლის პერიოდში გამოცხადდა. ყველანი ავღმოჩნდით ერთმანეთისგან იზოლირებული, ამიტომაც მიმდინარე კურსიც შეჩერდა. თვითიზოლაციის პერიოდში, პიარსკოლის წარმომადგენლები გვერდში გვედგნენ და უსასყიდლოდ გვამხნევებდნენ ონლაინ ტრენინგებით. ამისთვის განსაკუთრებული მადლობა სოსო გალუმაშვილს. იგი ყოველთვის გვაგრძნობინებდა, რომ არ უნდა გავჩერებულიყავით და თვითიზოლაციის პერიოდი გამოგვეყენებინა თვითგანვითარებისთვის.

მოგვიანებით პიარსკოლის კურსი უკვე ახალი სახით, ონლაინ ჩართვების საშუალებით გაგრძელდა. მიუხედავად იმისა, რომ ყველას გვინდოდა აუდიტორიებში, ცოცხალ რეჟიმში გაგვერძელელებინა შეხვედრები, სახელმწიფოს მიერ დაწესებული რეგულაციების გამო ეს შეუძლებელი გახდა.

მაგრამ უნდა ითქვას, რომ ონლაინ სწავლების რეჟიმმა გაამართლა. ჩვენ, მოსწავლეებმა და პიარსკოლის წარმომადგენლებმა მარტივად ავუღეთ ონლაინ სწავლების რეჟიმს “ალღო” და დაწყებული საქმე ( კურსი) წარმატებულად მივიყვანეთ ბოლომდე.

პიარსკოლამ ბევრი რამ სხვა თვალით დამანახა, შემიცვალა ხედვა. პიარსკოლის კურსის საშუალებით საზოგადოებასთან ურთიერთობის სფეროში გამიფართოვდა ცოდნა არა მარტო თეორიული, არამედ პრაქტიკული მიმართულებითაც. მიღებული ცოდნა მეხმარება, ფეხი ავუწყო თანამედროვე მოვლენებს და თავდაჯერებულად ვუპასუხო ახალ გამოწვევებს.

პიარსკოლას ვურჩევ ყველას, განსაკუთრებით მათ, ვისაც სურს აღმოაჩინოს საკუთარ თავში ახალი უნარები და შესაძლებლობები, საკუთარ თავში ჩამოიყალიბოს ახალი ხედვა და მიზნები.

მე ვამაყობ რომ პიარსკოლის კურსდამთავრებული ვარ!

ანი ხავთასის პირადი INSTAGRAM ბლოგი და მისი გამოცდილება

მას შემდეგ, რაც ვიზაჟისტობა შევისწავლე ინსტაგრამზე განვათავსე ჩემი ნამუშევრები იმ მიზნით, რომ ხალხს შეეტყო ჩემი საქმიანობის შესახებ. ჩემდა გასაკვირად მალევე წამოვიდა დაინტერესება და ხალხის ჩართულობა. თავიდან ბლოგის იდეა არ მქონდა, მაგრამ ნელ-ნელა დავიწყე ცოდნის გაზიარება და კიდევ უფრო გავაქტიურდი. ჩემი გვერდი სილამაზეს და თავის მოვლას ეხება.

პიარსკოლას დიდი როლი მოუძღვის ჩემს გაზრდაში, აქ მიღებული მარკეტინგული ცოდნა დამეხმარა დამესვა სწორი აქცენტები და ესა თუ ის პროდუქტი მომხმარებლამდე სწორად მიმეტანა. პიარსკოლიდან ბევრ სიკეთესთან ერთად ვისწავლე ისიც, რომ “მომხმარებელს”, ჩემს შემთხვევაში გამომწერებს, არასდროს უნდა მოვატყუო, მთავარია მათ გულწრფელი ემოცია გავუზიარო! ამიტომაც, ვფილტრავ კომპანიებსაც და კონკრეტულ პროდუქტებსაც. ვისწავლე სწორი კომუნიკაცია, როგორც ბრენდებთან,  ისე გამომწერებთან, რაც უმნიშვნელოვანესია.

ქალბატონი სოფო შუბლაძის ლექციების (ეფექტური კომუნიკაციები) დახმარებით უფრო გახსნილი და თავდაჯერებული ვარ, ბატონი ალექსანდრე გაბუნიას ლექციების (ვიზუალური მარკეტინგი) დახმარებით კი დეტალებზე ორიენტირებული გავხდი! “ბრენდინგი” კი იყო ის საგანი, რომელმაც ახალი იდეები და მათი სწორად განხორციელების სურვილი მომიტანა.

იხილეთ ანის პირადი ბლოგი: https://www.instagram.com/anixavtasii/

COVID-19 შემოქმედებითად

#culturematters

2020 წელი ისტორიაში შევა, როგორც დიდი კრიზისის და გამოწვევების პერიოდი. ასე მგონია, პანდემია ყველას და ყველაფერს შეეხო – კონკრეტული ადამიანებიდან გლობალურ ინდუსტრიებამდე.

თავისი სპეციფიკიდან გამომდინარე, ერთ-ერთმა პირველმა პანდემიის დარტყმა ზუსტად შემოქმედებითმა ინდუსტრიებმა განიცადეს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით. ცხადია, არც საქართველო გახდა გამონაკლისი. პირიქით, ჩვენს ქვეყანაში კრიზისის შედეგები გაცილებით უფრო სავალალოა, ვიდრე ევროპის სხვა ქვეყნებში.

გარდა იმისა, რომ დიდი ქვეყნები, როგორიცაა აშშ, გერმანია, საფრანგეთი, პორტუგალია, დიდი ბრიტანეთი და სხვა, დაუყოვნებლივ გადავიდნენ ანტიკრიზისული გეგმის შესრულებაზე, პარალელურად არაერთმა სახელმწიფო უწყებამ თუ კერძო ფონდმა დაიწყო იმის გამოკვლევა, თუ რა ზარალი მიაყენა პანდემიამ შემოქმედებითი ინდუსტრიების სფეროს, რა არის სამოქმედო გეგმა და როგორი იქნება პოსტ-კრისიზუსული პერიოდი.

რატომაა მნიშვნელოვანი ორივე პროცესის პარალელურად განხორციელება? პასუხი მარტივია.

მოდით გავიხსენოთ, რა არის შემოქმედებითი ინდუსტრიები. საქართველოს კულტურის სტრატეგია 2025-ის თანახმად, ეს არის „სექტორი, რომელიც ახორციელებს მხატვრული და შემოქმედებითი ხასიათის პროდუქტისა და მომსახურების წარმოებასა და გავრცელებას, განურჩევლად მათი კომერციული ღირებულებისა, და სხვადასხვა ინდუსტრიულ საქმიანობას, რომელიც შემოქმედებით და მხატვრულ ძალისხმევას ემყარება, ან/და იყენებს კულტურას, როგორც რესურსს ინდუსტრიული პროდუქტის შექმნაში“.

აქ სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ის ფაქტი, რომ შემოქმედებითი ინდუსტრიები მრავალფეროვანი კულტურული პროდუქტის შექმნით ავითარებს კულტურის ეკონომიკას და გლობალურად, ნებისმიერი ქვეყნის კეთილდღეობას და წინსვლას უწყობს ხელს. ამ პროცესის მსოფლიო ლიდერია დიდი ბრიტანეთი, სადაც შემოქმედებითი ეკონომიკის შემოსავალი წელიწადში დაახლოებით 111 მილიარდ გირვანქა სტერლინგს უტოლდება (საშუალოდ 12%). კოსმიური, და ამავდროულად სრულიად რეალისტური ციფრებია.

შედარებისთის, 2017 წლის იუნესკოს რეპორტის თანახმად, საქართველოში კულტურის ეკონომიკა საერთო შემოსავლის 2.8% შეადგენდა. და ეს ციფრი ვერ იქნება ბევრად გაზრდილი მიმდინარე პერიოდისთვის.

კვლევის შედეგები

საქართველოს მთავრობისთვის ანტი-კრიზისული გეგმის ბოლო პუნქტში შემოქმედებითი საქმიანობა „ყველა სხვა საქმიანობასთან“ ერთადაა მოხსენიებული. დამეთანხმებით, შემოქმედებითი სექტორის ყოველგვარი პრიორიტეტებიდან ამოღება დიდი საფრთხის შემცველია.

იმის გასარკვევად, როგორი გავლენა იქონია გლობალური პანდემიით გამოწვეულმა კრიზისმა საქართველოს შემოქმედებითი სფეროს სექტორზე, ოთხმა კულტურის ლიდერმა (ლევან გელიაშვილი, ზვიად ელიზიანი, ელენე მეჩითოვა და ნინო წითლანაძე) საერთაშორისო გამოცდილებაზე დაყრდნობით, შევიმუშავეთ კითხვარი – „COVID-19-ის გავლენა შემოქმედებით ინდუსტრიებზე“.

კვლევა 30 მარტიდან 28 აპრილის ჩათვლით მიმდინარეობდა. გამოიკითხა 81 ადამიანი, შემოქმედებითი ინდუსტრიის სხვადასხვა მიმართულებიდან. აქედან 63% – ხელოვანები და 33,3% – არტ მენეჯერები და კულტურის ლიდერი.

საგულისხმოა ის ფაქტი, რომ კრიზისმა სექტორის წარმომადგენლების უდიდესი ნაწილი გაურკვევლობის წინაშე დააყენა. 23% აცხადებს, რომ საქმიანობის ადაპტირების გეგმა არ აქვს იმ დროს, როცა 53% ჯერ ჩამოყალიბებულიც არ არის.

მთლიანობაში, კვლევის შედეგები, ერთდროულად მოსალოდნელიც იყო და მოულოდნელად პესიმისტურიც.

  1. გამოკითხულთა 44.7% შემოსავლის გარეშე დარჩა;
  2. 45.7% ხელოვანს შემოსავლის სხვა ალტერნატიული წყარო არ აქვს;
  3. 71.6% აცხადებს, რომ აპრილი-ივნისის თვეში დაგეგმილი ყველა შემოქმედებითი აქტივობის გადადება მოუწია;
  4. ყველაზე ხშირად, გადადებულ ან გაუქმებულ პროექტებში მოიაზრებიან ფესტივალები (27.9%), მუსიკოსები (14.7%) და გამოფენები (7.3%)
ონლაინი თუ არაფერი?

პანდემიამ ადამიანების ცხოვრების წესი შეცვალა, და ერთ-ერთი მთავარი გლობალური ტენდენციაა საქმიანობის მაქსიმალურად ონლაინ სივრცეში გადატანა. ჩვენ ვკითხეთ კვლევის რესპონდენტებს, რამდენად შესაძლებელია მათი პროექტების ონლაინში გადატანა.

შედეგად, 46.9% აცხადებს, რომ სამომავლოდ შესაძლებელია მათი პროექტების გარკვეული ფორმით ტრანსფორმირება, 45,7% კი ამბობს, რომ მათი საქმიანობის ფორმატის შეცვლა შეუძლებელია. და მხოლოდ 7,4%-თვის საქმიანობის ვირტუალიზაცია სრულად შესაძლებელია.

აქედან გამომდინარეობს გამოკითხულთა 21.8% მოსაზრება, რომ ერთერთი გამოსავალია ონლაინ პლატფორმების შექმნა, სადაც არტისტები თვითრეალიზებას შეძლებენ, გარკვეული თანხის მიღების სანაცვლოდ.

მთლიანობაში, კვლევიდან გამომდინარე, ანტიკრიზისული ზომები სფეროს წარმოადგენლებს ასე ესახებათ: ფულადი დახმარება სახელმწიფოს მხრიდან (32%), ახალი საგრანტო კონკურსები, რომელიც არსებულ რეალობას მოერგება (28%),  საგადასახადო შეღავათები (4.6%) და ა.შ.

სრულად კვლევის შედეგებს შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე:

https://cutt.ly/iycnrnN

შემოქმედებითი კომუნიკაცია

2020 წლის მარტში კულტურის ლიდერთან, ფესტივალ Black Sea Sound და გალერეა ART UP-ის დამფუძნებელთან ლევან გელიაშვილთან ერთად შევქმენით ონლაინ პლატფორმა „შემოქმედებითი ინდუსტრიების გამოწვევები“, რომელიც დღეისთვის სფეროს 500-მდე წარმოამდგენელს აერთიანებს.

ესაა სივრცე, სადაც ინდუსტრიის წარმომადგენლებს, სფეროს ირგვლივ, როგორც კონკრეტული პრობლემების, ისე საერთო გამოწვევების გაზიარების შესაძლებლობა და მათი გადაჭრის გზებზე ერთობლივად მსჯელობის შესაძლებლობა აქვთ. კველვა „COVID-19-ის გავლენა შემოქმედებით ინდუსტრიებზე“ კი ჯგუფის პირველი ინიციატივა გახდა.

ყველა ექსპერტი და პროფესიონალი თანხმდება, რომ პანდემიის დასრულების შემდეგ პოსტ-კრიზისული პერიოდი კიდევ უფრო რთული და გამოწვევებით სავსე იქნება. სფეროს პროფესიონალებს შორის აქტიური აზრთა მიმოცლვა და სხვა დაინტერესებულ სექტორებთან დაკავშირება (როგორიცაა ბიზნეს სექტორი, სტარტაპერები, მედია, სტუდენტები) ეფექტური გადაწყვეტილებების მისაღებად, პოსტ-კრიზისულ პერიოდს თუ არ შეამსუბუქებს, უფრო ცხადს მაინც გახდის. თუ თვლით, რომ შემოქმედებითი ინდუსტრიების გამოწვევები თქვენი გამოწვევებიცაა, შემოგვიერთდით:

https://www.facebook.com/groups/217748876091631/

რა მომცა პიარსკოლამ?

ეს ის პერიოდია, როდესაც პირველ ნაბიჯებს ვდგავდი მარკეტინგის სფეროში, მჭირდებოდა ჩემი თეორიული ცოდნის უფრო გაღრმავება და პრაქტიკული მაგალითებით განმტკიცება. პიარსკოლამ მომცა სწორედ ეს. აქ გამომუშავებული უნარ-ჩვევები და მიღებული ცოდნა მეხმარება, სწორად დავგეგმო და ვმართო სხვადასხვა პროექტი.

გარდა პროფესიული გამოცდილებისა, პიარსკოლამ მომცა საკუთარი თავის რწმენა, მოკლე დროში უკეთ დავინახე ჩემი შესაძლებლობები და შევიძინე საუკეთესო მეგობრები.

ლექტორების სიას თუ გადახედავთ, აუცილებლად მიხვდებით რატომ ავირჩიე პიარსკოლა. აქ დამხვდა გამოცდილი და პროფესიონალი ლექტორების გუნდი, რომლებიც ნებისმიერ დროს მზად არიან დასახმარებლად. თეორიულ ნაწილთან ერთად, ბევრი პრაქტიკული რჩევაც მივიღე. ეს ის ადგილია, სადაც არასდროს გეზარება მისვლა და შენი ცხოვრების დიდი და საინტერესო ნაწილი ხდება.

ვთვლი, რომ კარიერული განვითარების ყველა ეტაპზე საჭიროა ახალი გამოწვევების მიღება და თეორიული თუ პრაქტიკული უნარ-ჩვევების განმტკიცება. სწორედ ამ მიზნით მივედი პიასკოლაში და ცოდნის გაღრმავების გარდა, მივიღე უამრავი დადებითი ემოცია საუკეთესო ლექტორებისგან და ჯგუფის წევრებიასგნ.

რატომ პიარსკოლა?

მთელი ამ სამი თვის განმავლობაში სულ მინდოდა გამეზიარებინა ჩემი შთაბეჭდილებები პიარსკოლის შესახებ, მაგრამ სულ ახლის ძიებაში ვიყავი და მინდოდა მართალი ვყოფილიყავი, როგორც  ჩემს თავთან, ასევე თქვენთან, ვინც ამ ბლოგპოსტს წაიკითხავს.

რატომ პიარსკოლა? მიუხედავად იმისა, რომ სულ ახლახანს დავამთავრე ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი და სტუდენტობის პერიოდში საკმაოდ აქტიურად ვმუშაობდი ამ სფეროში, მივხვდი რომ ეს საკმარისი არ იყო და რაღაც ახალი მჭირდებოდა. იმ გამოცდილებიდან გამომდინარე, რაც უნივერსიტეტიდან მაქვს, მინდოდა ისეთ ადგილზე მესწავლა, სადაც სწავლის დიდი ნაწილი პრაქტიკას დაეთმობოდა და სწორედ ამიტომ გადავწყიტე სწავლა პიარსკოლაში დამეწყო.

პირველი გაოცება სოფო შუბლაძემ მოახდინა და მას შემდგე ყოველი ახალი ლექცია ახალი ცხოვრების დასაწყისს ჰგავდა. ალექსანდრე გაბუნიას ლექცია კი აღმოჩნდა ის გადამწყვეტი მომენტი, რატომაც გიზიარებთ ჩემს უსაზღვრო ემოციებს პიარსკოლასთან დაკავშირებით. ამ ადამიანის ლექციებს უბალოდ უნდა დაესწროთ!

პიარსკოლა არის ადგილი, სადაც სულ რაღაც სამ თვეში შეგიძლია იპოვო თავი, რომელსაც ამდენ ხანს ეძებდი. გაიგო უამრავი ახალი რამ, რომელსაც გამოიყენებ შენი ცხოვრების ყველა ნაბიჯზე და რაც  ყველაზე მავარია ადამინისთვის – ურთიერთობები. ამ მცირე დროის განმავლობაში ხვდები ისეთ ადამიანებს, რომლებიც შენი განუყოფელი ნაწილები ხდებიან, პიარსკოლის გარეშე კი მათ დიდი ალბათობით ვერ შეხვდებოდი.

ჩემი ემოციების SWOT ანალიზი – ანუ, რა მომცა პიარსკოლამ

ჩემი ემოციების SWOT ანალიზი – ანუ, რა მომცა პიარსკოლამ

ყველაფერი კი შემოდგომის ერთ ჩვეულებრივ მზიან დღეს ფიცის დადებით დაიწყოაი, ამინდისგან განსხვავებით კი ფიცი სულაც არ ყოფილა ჩვეულებრივიისეთ შეგრძნებას გიტოვებდა, რომ რაღაც გრანდიოზულს და სამუდამოს იწყებდი, რომელსაც შენი ცხოვრება სრულებით უნდა შეეცვალა

მერე იყო გაცნობა და 21 ერთმანეთისგან განსხვავებული ისტორია 21 საინტერესო ადამიანით.

იყო ნიცას ისტორიაზე გაოცებული ლექტორების სახეები და ჩვენი ისტერიული სიცილი. ცნობისთვის და სასხვათაშორისოდ, ლექტორების ეს გაოცებული სახეები სამახსოვროდაც გვაქვს:))

მერე იყო ლექციები, რომლებმაც დამამუნჯეს

იყო ლექციები, რომლებმაც სწორი კომუნიკაცია კი არ მასწავლეს, მანახეს კიდეც…

იყო ლექციები, რომლებმაც ბრენდი შემაქმნევინეს…

იყო ლექციები, რომლებმაც ივენთი დამაგეგმინეს…

იყო ლექციები, რომლებმაც მარსიანელებთან კომუნიკაციის და მათი დარწმუნების შესაძლებლობა მომცეს…

იყო ლექციები, რომლებმაც განუხორციელებელი ოცნების პროექტი განმახორციელებინეს…

და ეს ყველაფერი წვიმასა და ქარში, ამინდისა თუ უამინდობის დროს ისეთ მაღალ ტემპერატურას აჩვენებდა, რომსვოტის საფრთხეებშიჩაწერილმაუამინდობამმართალი გითხრათ, აზრი დაკარგა

რატომ პიარსკოლა? – იმიტომ რომ შენც განიცადო ის, რაც მე განვიცადე…

შენც გაიზარდო ისე, როგორც მე გავიზარდე…

შენც იწამო საკუთარი შესაძლებლობების ისე, როგორც მე ვიწამე…

და კიდევ, ლექტორებისგან ბევრის წაღება მოგინდებათ…

მოგინდებათ, რომ  ლექციები აღარ დამთავრდეს…

მოგინდებათ, რომ მეტრომ 12-მდე  იმუშაოს, ეს სამი თვე ძალიან გაიწელოს, პროექტზე მუშაობა სამუდამოდ გაგრძელდეს… თქვენ, რაღაც ღირებულის შექმნა მოგინდებათ და სწორედ მანდ მიხვდებით, რა ღირებულება აქვს და რისი მოცემა შეუძლია პიარსკოლას. ამიტომ ალექსიძის #10 ისევ იმ მისამართზე დარჩება და უბრალოდ შეუარე…

პ.ს. მე შენ #პიარსკოლა გეუბნები მადლობას…

ყველაფერი აქედან იწყება

სკოლის დამამთავრებელ კლასებში ალბათ ძალიან ხშირია კითხვა – რა ფაკულტეტზე აბარებ? თუმცა 15-17 წლის ადამიანისთვის მაინც რთულია ამაზე ზუსტი და ჩამოყალიბებული პასუხი გასცე, მაგრამ ჩემი პასუხი ამ კითხვაზე ყოველთვის იყო – პიარზე! ჩემს ოჯახშიც ყველა განიხილავდა ამ საკითხს: ერთმანეთს ეკითხებოდნენ, რაზე და რომელ უნივერსიტეტში აბარებსო, არავინ აღიქვამდა სერიოზულად ჩემს პასუხს და მაინც სხვადასხვა პროფესიის ვარიანტებს მთავაზობდნენ, მაგრამ ჩემი პოზიცია მაინც არ იცვლებოდა.

არ ვიცი ჩემი ოჯახის მხრიდან ამ არასერიოზული დამოკიდებულების გამო თუ ჩემი გამბედაობის გამო, რატომღაც პიარზე მაინც არ ჩავაბარე და სხვა პროფესია ავირჩიე. უნივერსიტეტში სწავლების ოთხივე კურსზე ვცდილობდი თავისუფალ კრედიტებად მაინც ისეთი საგნები ამერჩია, რომლებიც პიარს შეეხებოდა, რათა უფრო მეტი რამ გამეგო ჩემი საოცნებო პროფესიის შესახებ. ერთ მშვენიერ დღეს სოციალურ ქსელში პიარსკოლის ერთ-ერთი წარმატებული კურსდამთავრებულის მსგავსი ბლოგპოსტი ამომიგდო და მივხვდი რომ ამ შანსს ხელიდან ვერ გავუშვებდი. კურსისთვის გაზაფხულზე დავრეგისტრირდი, სწავლა კი სექტემბერში იწყებოდა, მახსოვს ამ 4 თვის განმავლობაში ყველას ძალიან ბედნიერი ვეუბნებოდი სექტემბრიდან პიარსკოლაში ვიწყებ სწავლასთქო და პირველად ცხოვრებაში სულმოუთქმელად ველოდებოდი როდის გავიდოდა წლის ჩემთვის ყველაზე საყვარელი სეზონი, რომ 16 სექტემბერი მალე მოსულიყო.

პირველ დღეს ძალიან ვნერვიულობდი, თუმცა  ლექტორებისა და  ჯგუფელების უშუალობამ, საინტერესო ლექციებმა ნერვიულობა გადაფარა, კიდევ უფრო მომანდომა რაც შეიძლება უფრო სიღრმისეულად შემესწავლა ეს სფერო, რომელიც არც ისეთი ადვილი და დავარცხნილი ყოფილა, როგორც გარედან ჩანდა. ამაში თითოეული ლექტორის გამოცდილების გაზიარებით დავრწმუნდი, რომლებიც გამუდმებით გვიმეორებდნენ, რომ პიარი მოითხოვს უდიდეს შრომას, რომელიც შეიძლება ხშირად არ დაგიფასდეს, მაგრამ ყველაზე გასაოცარი ის იყო, რომ ამ სიტყვებშიც კი ისეთი დიდი სიყვარული და პატივისცემა იგრძნობოდა მათი პროფესიის მიმართ, რომ ყველაფერს გავიწყებდა და უფრო დიდ სურვილს გიჩენდა, რომ ამ რთულ და სტრესულ თავგადასავალში შენც ერთ-ერთი მთავარი პერსონაჟი ყოფილიყავი.

თითოეული ლექცია თავისი ახალი ლექტორითა და საგნით ახალ გამოცდილებას გიზიარებს და ღრმა ცოდნას გაძლევს.

პიარსკოლამ ოცნება ამიხდინა და იმ გზის გაკვლევაში დამეხმარა, რომელსაც დიდი ხანია ვცდილობ. მასწავლა ამ პროფესიის სიღრმეები და ამავდროულად პრაქტიკაშიც გამომაცდევინა, სხვა მიმართულებით სვლა დამაწყებინა, რომელიც დარწმუნებული ვარ სწორ დანიშნულების ადგილამდე მიმიყვანს.

მიზნისკენ მიმავალი სწრაფი გზა

“თქვენ არ ხართ ვალდებული, რომ გაიმარჯვოთ, თუმცა ვალდებული ხართ, მუდმივად ცდილობდეთ ყოველდღიურად აკეთოთ იმის მაქსიმუმი, რაც შეგიძლიათ“ – მსგავსი სიტყვები ისმის ყოველი ლექციის დროს პიარსკოლაში. უკვე მესამე თვეა მათი მსმენელი ვარ და მგონია, რომ ამ სამ თვეში ძალიან გავიზარდე.

სასარგებლოსთან ერთად საინტერესო – სწორედ ესაა პიარსკოლა. ბევრი სასიამოვნო ლექცია, საინტერესო დისკუსია, ნიჭიერი ჯგუფელები, პროფესიონალი და წარმატებული ლექტორები, რომლებიც გამოცდილებას გვიზიარებენ.

პიარსკოლაში სწავლის გადაწყვეტილება მოულოდნელად მივიღე და ვფიქრობ, ეს ერთ-ერთი სწორად გადადგმული ნაბიჯია ჩემს ცხოვრებაში. პირველი ლექტორი და პირველი გაოცება – სოფო შუბლაძე და მისი უსაზღვრო ენერგია იყო, მერე იყო უძლიერესი მაიკო ძირკველიშვილი, ანდრო მეტრეველი… დავრწმუნდი, რომ ეს სწორედ ის იყო, რაც მინდოდა და მჭირდებოდა.

ვფიქრობ, სხვაგან ვერსად მივიღებდი იმ ცოდნას, რასაც პიარსკოლაში ვიღებ ამ მოკლე პერიოდის განმავლობაში. ისე ვერსად ვერ გავერკვეოდი საკუთარ ძალებსა და შესაძლებლობებში, როგორც პიარსკოლაში. საკუთარი თავის რწმენას ისე ვერსად განვიმტკიცებდი, როგორც აქ.

სწავლის დასრულებამდე სულ სამი კვირა დამრჩა. ვიცი, მომენატრება ეს სივრცე და გარემო, საინტერესო ადამიანები და პროფესიონალები. მიყვარს აქ გატარებული თითოეული წუთი და ვამაყობ, რომ „პიარსკოლელი“ მქვია.

წკაპუნებს მიღმა

ბოლო 5 წელია სასტუმრო სფეროში ვმუშაობ, მანამდე კულტურის სამინისტროში ვცადე ბედი და კარგი გამოცდილების მიღების მიუხედავად, ზემოთხსენებული ჰოსპითალითი სფერო უფრო ჩემი აღმოჩნდა –  რამოდენიმე დეპარტამენტი გამოვიცვალე და მხოლოდ ასე შევძელი უფრო სიღრმისეულად ამეთვისებინა მიმართულება, რომელიც ბევრისთვის მხოლოდ ღამის გასათევია. ყველა სამსახურში ვხედავდი PR-ში მოღვაწე გოგონებს, რომლებიც მუდმივად მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელებით იწონებდნენ თავს – ისე თითქოს ქორწილში პატარძლის მიერ ნასროლი თაიგული უნდა დაეჭირათ, მე თვითონ ამ სფეროში გამოცდილება ჯერ არ მქონია, მაგრამ მაინტერესებდა.

პიარსკოლაში პირველ დღეს მეც თამამად ჩავიცვი საუკეთესო მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი და ვეცადე მოვრგებოდი როლს, რომელიც საკმაოდ საინტერესო და პერსპექტიული ჩანდა. სწავლის დაწყებისთანავე ეტაპობრივად ჩამოვქვეითდი სპორტულ ფეხსაცმელზე და მივხვდი, რომ ქუსლის სიმაღლეში ან კაბის სიგრძეში სულაც არაა საქმე, რადგან  თუ შენი მეხსიერება და გონება თევზისას გავს და 3 წამზე მეტხანს ინფორმაციას ვერ იმახსოვრებ მხოლოდ ესთეტიკური მხარე წარმატებას ვერ მოგიტანს. პიარ სფერო რეალურად ბევრ ცოდნას და შრომას მოითხოვს და მხოლოდ ვიზუალის იმედად ყოფნა არაფერს გვარგებს.

თბილისის პიარსკოლა არის ადგილი, სადაც მომღიმარი ლექტორები გვიზიარებენ წლების განმავლობაში დაგროვებულ შეუფასებელ ცოდნას და გამოცდილებას, რომელიც ჩვენთვის წარმატების მომტანი იქნება.

მე სწორი კარი გავაღე

დღეში ათობით კარს ვაღებთ. ზოგჯერ გაუაზრებლად,ზოგჯერ გამიზნულად,ზოგიერთი კარის გაღება ჰაერივით გჭირდება, ან უბრალოდ ვალდებული ხარ რომ გააღო… ზოგი კარი ბუტაფორიაა და უკან არაფერი გხვდება, მაგრამ არსებობს კარი, რომლის მიღმა უამრავი შესაძლებლობა და აღმოჩენაა. მე თქვენ სწორედ ამ უკანასკნელის შესახებ მოგიყვებით და გიამბობთ შთაბეჭდილებებზე, რომლებიც მისი პირველი გაღებისას გამიჩნდა.
2015 წელს დავამთავრე ბიზნესის ადმინისტრირების ფაკულტეტი. სულ მომწონდა პიარის სფერო, მაგრამ ვერ გადამეწყვიტა სად მიმეღო შესაბამისი განათლება, თან ხელს ისიც მიშლიდა, რომ ვმუშაობდი და თითქოს ამისთვის დრო არასდროს მქონდა.
და აი ჩემს ცხოვრებაში გაჩნდა ჩემი შვილი – ნიკოლა, დეკრეტი და რატომაც არა… გადავწყვიტე ეს პერიოდი ნაყოფიერად გამომეყენებინა – მეგობრების რჩევით და „რევიუების“ წყალობით არჩევანი გაუ-თბილისის პიარსკოლაზე შევაჩერე და დავრეგისტრირდი. არ ველოდი, მაგრამ მალევე დამირეკეს და მითხრეს რომ 4 ადგილი იყო დარჩენილი, გასაუბრებაზე დამიბარეს. მივხვდი,რომ ყველას არ იღებდნენ და მეც მობილიზებული, თუმცა საკმაოდ დაძაბული მივედი გაუში გასაუბრებაზე.
და აი იმ კარსაც მივუახლოვდით, რომელიც სწორად შევაღე 🙂
ფოიე, ბევრი კიბე, შემდეგ მისაღები, თავაზიანი სახეები – „დაელოდეთ, ბატონი სოსო გაგესაუბრებათ“ და ცოტა ხნით ლოდინი. დამიძახეს, კარი გავაღე და აი ბატონი სოსოც, პიარსკოლისა და ჯეპრას დამფუძნებელი – მომღიმარი ადამიანი, რომელიც ისე პოზიტიურად, მაგრამ ცოტა მკაცრად (ეს ორი ერთად როგორ მოახერხა დღემდე ვერ ვხვდები) მესაუბრა, რომ ადგილზევე დავრწმუნდი – „ მე სწორი კარი შევაღე“. შემდეგ იყო ფიცი, რომელიც ეხებოდა სწავლასა და ლექციების არგაცდენას. ასე მივიღე ის, რაზეც ყოველთვის ვოცნებობდი – მე გავხდი პიარსკოლელი.
აქედან იწყება ის შესაძლებლობები და აღმოჩენები, რომლებიც კვირაში სამჯერ პიარსკოლის სასწავლო აუდიტორიის კარის გაღებას მოყვება ხოლმე.
ყოველი ახალი ლექცია საკუთარი თავის ხელახლა აღმოჩენაა, ყველა ლექტორი და ჯგუფელი კი ახალი მეგობარი, რომლებიც ისე სწრაფად შემიყვარდნენ, თითქოს მანამდეც ვიცნობდი. საინტერესო საგნები და ლექციები მეხმარება სხვა თვალით შევხედო გარემოს და მიღებული ცოდნა პრაქტიკაშიც გამოვიყენო.
ეფექტური კომუნიკაციების ლექციის შემდეგ შევამჩნიე, რომ სოფო შუბლაძის სიტყვებმა გაჭრა, რაიმე საკითხზე აზრის გამოთქმისას საკუთარი სუბიექტური რეალობიდან აღარ გამოვდივარ და სხვა ადამიანების ადგილას თავის წარმოდგენა ჩვევაში გადამივიდა. ვისწავლე სწორი კომუნიკაცია და Body Language-ით დავინტერესდი.
ბრენდინგისა და მარკეტინგის ლექციების მერე ქუჩაში ან რომელიმე დაწესებულებაში ყოფნისას ისეთ მარკეტინგულ დეტალებზე დავიწყე კონცენტრაცია, რომ ერთხელ მაღაზიის კონსულტანტს რომელიღაც კომპანიის წარმომადგენელი ვეგონე. :))
საინტერესო თავგადასავალია ჯგუფური პროექტი – „გურჯაანის ღვინის ფესტივალი“, რომელიც ჩვენი პირველი რეალური პროექტია. პროექტზე მუშაობა ახალი დაწყებული გვაქვს, თუმცა ჩვენი 5 კაციანი ჯგუფი უკვე ვიყავით გურჯაანშიც. პროექტის ფარგლებში ერთ-ერთი ჩვენი ჯგუფელის საოჯახო მეღვინეობასაც გავეცანით და მარკეტინგული კუთხით მისი ბიზნესის განვითარებაშიც ვიღებთ მონაწილეობას.
აი ასეთი კარი აქვს პიარსკოლას, კარი, რომელიც იმაზე მეტ ცოდნასა და გამოცდილებას მაძლევს, ვიდრე უნივერსიტეტის 4 წელი.
რაც მთავარია, ვიცი, რომ ეს კარი ბოლომდე არასდროს დაიკეტება და მთელი კარიერის განმავლობაში შევძლებ მასში შეიჭყიტვასა და მისგან რჩევის მიღებას.