Tag: პიარსკოლელები

ჩვეულებრივ, მძიმე და დამღლელი სამუშაო დღის მიწურულს თბილი, მშვიდი და კომფორტული გარემო მჭირდება. როგორც წესი, ჭიქა ყავა მეგობრებთან ერთად, გემრიელი ვახშამი ოჯახთან ან უბრალოდ მარტო ყოფნა. ბოლო 3 თვეა, რაც ჩამონათვალს დაემატა პიარსკოლის ლექციები. პირველ დღეებშივე მივხვდი, რომ გარემო თბილიც იყო, მშვიდიც და კომფოტულიც, ამასთანავე უსაზღვროდ საინტერესო.

კვირაში სამჯერ, სამ საათიანი ლექციები საუკეთესო განტვირთვის საშუალებად იქცა ჩემთვის. გული მწყდება, რომ დასრულდა საოცარი ლექციები და რომ კვირაში 3 დღე ვეღარ მოვუსმენ იმ ლექტორებს, რომლებმაც ძალიან მოკლე დროში შეძლეს ჩემზე ისეთი შთაბეჭდილების მოხდენა, რომ მკაფიოდ მახსოვს თითოეულის ხმის ტემბრი, საუბრის მანერა, ენთუზიაზმი, ეიფორია და ზრუნვა.

თანამედროვე მსოფლიოში ზოგიერთი პოლიტიკოსი არჩევნებს არჩევნებზე იგებს, მაშინ, როცა მისი კონკურენტები ისტორიულ წარსულში იკარგებიან. უამრავ ბრენდს შორის, მხოლოდ მცირე რაოდენობას შეუძლია მომხმარებლისთვის თავის შეყვარება და რეიტინგებში პირველი ადგილის დაკავება. კამპანიების გამოგონება, შექმნა, შეფუთვა და ადამიანებისთვის მარტივად მიწოდება ისე რომ რამდენიმე წელი ახსოვდეთ, მხოლოდ რჩეული კომპანიების ხვედრია, ან კიდევ – ფუფუნება. რთულია კონკურენცია, 21-ე საუკუნის ფონზე კი – უფრო რთული…

„იმისათვის, რომ კონკურენტუნარიანი იყოთ, საჭიროა თქვენი კომპანია, პროდუქტები, იდეები, პოლიტიკა თუ წინადადებები მაქსიმალურად მიმზიდველად წარადგინოთ. ეს არის ის, რის გამოც ხალხი ყიდულობს კოსმეტიკურ საშუალებებს, რატომაც უნდა იყოს ვიტრინის დიზაინერების სამუშაო მაღალანაზღაურებადი და რატომაც აპრიალებენ ვაშლებს ვაშლის გამყიდველები.“ – ჯერემი ბულმორი.

საზოგადოება – კომპანიების სამიზნე ჯგუფია, რომელიც სხვადასხვა სეგმენტებად ვიწროვდება. ზოგ შემთხვევაში აუდიტორიას თინეიჯერები წარმოადგენენ, ან მხოლოდ მამაკაცები, შუა ხნის ქალბატონები, საქმიანი ადამიანები, დიასახლისები და ა. შ. ნებისმიერ შემთხვევაში, მთავარი გამოწვევა მათთან საუბარი და სათქმელის გასაგებ ენაზე მიტანაა.

დამოუკიდებელი ადამიანისთვის კი ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი ურთიერთობები და კომუნიკაციაა. რა თქმა უნა, მნიშვნელოვანია ამ ურთიერთობების სწორად წარმართვა, ფიქრი და მსჯელობაც.

ამ ყველაფრის უკან, სხვადასხვა კომპანიებში დგანან ადამიანები, რომლებიც არ ნებდებიან, ცდილობენ განვითარებას, იღებენ გამოწვევებს, სწავლობენ და უძლებენ ყველა სირთულეს.

ვინ არიან ეს ადამინები? რა უნარებია საჭირო იმისათვის, რომ უფრო ხმამაღლა და მოსაწონად „იყვირო“, ვიდრე შენი კონკურენტები? რა ხერხებით უნდა ებრძლო გამოწვევებს? რა თვისებები უნდა გააჩნდეს პიარ მენეჯერს, რათა საკუთარი კომპანია არა კარგი, არამედ საუკეთესო გახადოს?

სახელი გვარი:  Public Relations

სქესი: მდედრობითი

ასაკი: 30 წელი

წარმომავლობა: აშშ

პროფესია: ჟურნალისტი, პიარ მენეჯერი

უყვარს: მაღალი ქუსლები, კლასიკური მუსიკა, ჭიქა – შავი ღვინო, ტანგო

ყურებამდეა შეყვარებული: წიგნებზე, საყვარელი პერსონაჟი – მარტინ იდენი, საყვარელი წიგნი – „გუგულის ბუდეზე სხვა გადაფრინდა“, საყვარელი მწერალი – ერნესტ ჰემინგუეი

თავისუფალ დროს: მოგზაურობს, ყოველ ჯერზე ეცნობა სხვადასხვა ქვეყნის ქალაქებს, უყვარს განსკუთრებული და საინტერესო ადგილების აღმოჩენა

ცხოვრებისეული სლოგანი: არასოდეს თქვა არასოდეს!!! ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი!

საყვარელი ფერი: წითელის, შავისა და თეთრის კონტრასტი.

ჩაცმის სტილი: სადა კლასიკური, მუდამ მოწესრიგებული… კარადაში აქვს კაბები, კაბები და კიდევ კაბები

ძლიერი მხარე: ზე-ენერგიული, თავდაჯერებული, მიზანსწრაფული, საზოგადოებაში დამკვიდრებული აქვს საკუთარი იმიჯი და რეპუტაცია

სუსტი მხარე: ჯიუტი, მიმნდობი,  რეალისტისა და პესიმისტის ზღვარზე.

შესაძლებლობები:  თანამედროვე ტექნოლოგიებისა და ხერხების ადვილად შესწავლა და გამოყენება, მუდმივად პროფესიულ განვითარებაზე ორიენტირებული.

საფრთხეები: დაღლილობისგან ან უძილობისგან მოულოდნელი სიკვდილი… 😀 უამინდობა

ყველა ასეთი თუ განსხვავებული პიარ მენეჯერის უკან უდიდესი პასუხისმგებლობა დგას. ყოველმა ასეთმა ტიპმა ნულიდან უნდა დაიწყოს და ყველა საფეხური გაიაროს, რომ პიარის სფეროში წარმატებას მიაღწიოს.

ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ თვისებასთან ერთად, უნდა იყოს მოქნილი, ერკვეოდეს ტექნოლოგიებში, წერდეს და მეტყველებდეს კარგად, უნდა იყოს სხარტი და დამაჯერებელი.

დიახ, პიარ მენეჯერი დარწმუნებული უნდა იყოს საკუთარ თავსა და შესაძლებლობებში. ეს გზა უამრავი წინააღმდეგობით არის სავსე, ხოლო მისი ოსტატობა სწორედ მაშინ ვლინდება, თუ როგორ გადალახავს სირთულეებს. იმისათვის, რომ ორგანიზაციას სარგებელი  მოუტანოს, უნდა იცოდეს საკუთარი კომპანიის ყველა პროდუქტი, უპირატესობა და რაც მთავარია, ადამიანებს გულწრფელად ესაუბროს. თუ ორგანიზაცია დამნაშავეა, „ბოდიშიც“ უნდა მოიხადოს და პასუხისმგებლობაც იკისროს.

დიახ, ამ ყველაფერს წლები და გამოცდილება სჭირდება, ის ყოველდღიური რუტინა, რომელიც ძალიან ბევრ წვრილმანს გასწავლის, არაერთი შეცდომის ხარჯზე.

და მაინც, ვფიქრობ, მთავარია, გიყვარდეს რასაც აკეთებ და ყველა გამოწვევასა და სირთულესაც დაძლევ, მაშინაც კი, როცა შეიძლება ფეხქვეშ მიწა გეცლებოდეს ან ციდან მეტეორი ეშვებოდეს…

P.S. მე ნულიდან დავიწყე და გაუს პიარსკოლაში ვსწავლობ…. თუმცა, ჩემი ეს წერილი ზღვაში წვეთია, იმასთან შედარებით, თუ რამდენ სიახლეს გაეცნობით და ისწავლით აქ…  შეხვდებით ადამიანებს, რომლებმაც ფერადი კამპანიები შექმნეს და რომელთა გავლენის ქვეშაც დღემდე ვართ, ადამიანებს, რომლებმაც დიდი კრიზისები დაძლიეს სხვადასხვა ხერხებით, ადამიანებს, რომლებიც  გულწრფელად და გახსნილად გელაპარაკებიან, რომ თანამედროვეობა გაგაცნონ და შეგაგუონ. თითოეული მათი მცდელობა კი არის ის, რომ დაგანახონ, თუ რამხელა გავლენის მოხდენა შეუძლია სწორ კომუნიკაციას – საზოგადოებასთან.

ცხოვრებაში არც ისე ხშირად დგება ისეთი მომენტები, რომელიც არასდროს დაგავიწყდება. ემოციები, რომელიც სულ გინდა გაუზიარო მეგობრებს, ახლობლებს… ვეცდები ჩემს ფიქრებს მოვუყარო თავი და სწორად გადმოგცეთ ის შეგრძნებები, რომელსაც მე პიარსკოლაში განვიცდი. პირველ რიგში, ძალიან დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო ბატონ სოსო გალუმაშვილს რომ მომცა შანსი, გავმხდარიყავი პიარსკოლელი და ეს პოსტი დამეწერა….

2019 წლის 21 იანვარს პირველი ლექცია გვქონდა ქალბატონ თეა გველესიანთან. 17:30 დან 18:30 საათამდე ვიდექი გაუ-ს ეზოში და ველოდი დროს, რომელიც ჩემი ცხოვრების ახალი ეტაპის პირველი ნაბიჯების დასაწყისი იყო. მოუთმენლად ველოდი ლექციის დაწყებას, რომელიც ნამდვილად ვიცოდი, შეცვლიდა ჩემს განწყობას…. გადავდგი პირველი ნაბიჯი და შევაღე გაუ-ს კარი, კარი, რომელიც პირველივე დღიდან გიზრდის თვითშეფასებას და გარწმუნებს შენს მიერ მიღებულ სწორ გადაწყვეტილებაში. პიარსკოლა არის ადგილი, სადაც პირველივე დღეს, პირველივე ლექციაზე ხვდები რომ ეს ზუსტად ის ადგილია, სადაც უნდა მოხვდე იმისათვის, რომ დასახულ მიზანს მიაღწიო…

მოკლედ დავწერ ქალბატონ თეაზე და მის მაღალ პროფესიონალიზმზე. პირველი ლექციის პირველი ლექტორი. ადამიანი, რომელმაც პირველივე დღეს შეძლო და ჩემი ბავშვური შიშები გააბათილა თავისი უშრეტი, პოზიტიური ენერგიით, ამაღლებული განწყობითა და აუდიტორიასთან უშუალო დამოკიდებულებით.

სახლში რომ ბრუნდები და უკვე იმაზე ფიქრობ, როდის  შეაღებ მეორედ, მესამედ და კიდევ ბევრჯერ კარს, სადაც გელიან და ზრუნავენ შენზე, გაძლევენ სტიმულს და ასმაგად გიზრდიან მოტივაციას დასახული მიზნების მისაღწევად…

მეორე და მესამე ლექციაზე გაცილებით მოტივირებული და ამაყი წავედი, მე უკვე პიარსკოლელი მერქვა.

ეს არის ადგილი, სადაც უნდა მოხვდე და თვითონ შეიგრძნო რას ნიშნავს იყო პიარსკოლელი…

ბრენდინგის ლექცია დაგვეწყო. ლექტორმა, ეკო ჩუბინიძემ სტუდენტებს მოგვაყოლა ვინ ვიყავით და რამ მოგვიყვანა პიარსკოლაში. ამ დროისთვის უკვე პროექტზე სამუშაო ჯგუფებად გადანაწილებული ვიყავით. ყველამ ჩამოვთვალეთ სხვადასხვა მოსვლის მიზეზი და მოვიდა ჩემი სუპერ ჯგუფის ერთ-ერთი წევრის, ნიკა დევდარიანის ჯერი. ნიკამ არც აცია, არც აცხელა და ამ მიზეზებზე საუბრის დროს აღნიშნა – ბედნიერი ვარ, აქ რომ ასეთი მეგობრები შევიძინეო. რა თქმა უნდა, ამ განცხადებაზე „ცრემლი მოგვადგა კომენტარები“ არ დაგვიშურებია, მაგრამ ჯგუფის წევრებმა მართლა ვიგრძენით, რომ ყველანაირი „პიარული უნარ-ჩვევების გაუმჯობესების“ მიზნის დასახელების გარეშე, ნიკამ ყველა სტუდენტისთვის უკვე დამდგარი შედეგი დაასახელა.

პიარსკოლაში სწავლის დაწყების დღიდან პოზიტიური ამბები პერმანენტულად იმატებს. თუმცა, არც ე.წ. სიმწრის ცრემლები დაგკვლებია. ჩემი ჯგუფი პანტომიმის თეატრის კონკრეტულ პროექტზე მუშაობს და ერთ-ერთი სამუშაო შეხვედრა სწორედ თეატრში გაიმართა. სპექტაკლი, ოკუპაციის თემაზე, საუკეთესო საშუალება იყო პატრიოტიზმისა და უსამართლობის განცდების ერთობლიობის სადემონსტრაციოდ. მაგრამ, კრიტიკულად მნიშვნელოვანი კითხვა, რაც იქ დაგვებადა და ასევე სამომავლო გეგმების საწყისი წერტილიც გახდა, იყო –  „ეს თეატრი გაცილებით მეტ დაფასებას იმსახურებს – რა გავაკეთოთ ამისთვის?“

ეფექტური კომუნიკაციების ლექციებზე ასევე ერთ-ერთი ჯგუფური დავალება იყო, შეგვექმნა არარსებული პროდუქტი და წარმოგვედგინა პრეზენტაციის სახით. სწორედ ამ პრეზენტაციაზე მუშაობის დროს „შეიკრა“ ჩვენი ხუთეული (ახლა უკვე შვიდეული) და გამოვიგონეთ ბალიში, რომელიც ძილის დროს გონებაში ინფორმაციებს მხოლოდ ფიზიკურად და მენტალურად დატვირთულ, „გადამწვარ“ ადამიანებს უტვირთავდა. საბოლოო ჯამში, მშვენიერი გამოვიდა. ჰოდა, ამ ბალიშის იმედზე ვართ ახლაც, რომ ყოველ დედლაინამდე გადავიწვებით და მერე საკუთარ გამოგონებას ავამუშავებთ. არა, მართლა, „ზარმაცები, მაგრამ ნიჭიერები“ არ ვართ.

ალბათ შეამჩნიეთ, რომ რამდენიმე ზემოაღნიშნული ამოცანა სახალისო და საინტერესო პროცესი იქნებოდა. თუმცა, გაუს და კერძოდ პიარსკოლის სასწავლო მეთოდები რომ უკეთ გაგაცნოთ, აუცილებლად უნდა იცოდეთ ერთი რამ – დავალებების მიღების დროს,  გგონიათ, რომ ყველა ბედნიერია და ყველაფერი იდეალურადაა. ასევე გგონიათ, რომ მარტო არ ხართ და თქვენ ირგვლივ უამრავი დამხმარე ხელია…

მაგრამ, ნუ მოტყუვდებით, მეგობრებო! ამ მარტივად მოწოდებული ამოცანების უკან დგას თავდაუზოგავი მუშაობა, მუდმივი კვლევა და უამრავი გამოწვევა. მაგალითად, ისეთი გამოწვევა, როგორიცაა ჩვენს შემთხვევაში, პანტომიმის თეატრის შესახებ ცნობიერების ამაღლება, მათი შემოსავლების გაზრდა, მსახიობებისთვის სამუშაო პირობების გაუმჯობესება და ასევე, ერთ-ერთი ურთულესი გამოწვევა, რომლის შესრულებაც ნამდვილად გაგვიჭირდა, შაბათს „ფაბრიკაში“ პროექტზე სამუშაოდ ჯდომა. დიახ, თან შაბათს, თან „ფაბრიკაში“, თან „სამუშაოდ“ და თან „ჯდომა.“

ასე, რომ თავის დროზე ჩვენც სასიამოვნოდ მოტყუებულნი დავრჩით და მივხვდით, რომ რეალურად ბევრი, ძალიან ბევრი საქმე ასე მარტივად და პოზიტიურად „შემოგვაპარეს.“